Zomaar een conversatie tussen moeder Lisette en dochter Kahlan (6 jaar).

Ze vergeet dus soms dingen, aan de andere kant lost ze haar problemen heel simpel zelf op.

Moeder: Kahlan, waar is je broodbakje?
Kahlan: ooooo vergeten!!!
Moeder: waarom vergeet je nou steeds alles?
Kahlan: omdat mijn hoofdje zo vol zit mama.
Wacht even, ik ga even ruimte maken.

Ze houdt haar hoofdje scheef en haar handje onder haar oor.

Kahlan: ik haal mijn nagedachten even uit mijn hoofd en stop ze in een kistje. Dat kistje is onzichtbaar en hang ik op mijn rug.
Moeder: wat zijn nagedachten?
Kahlan: dat zijn gedachten over heel lang geleden mama. Zal ik bij jou ook ruimte maken mama?
Moeder: is goed.
Kahlan: nu moet je 10 tellen je ogen dicht houden mama.

Ze legt haar handjes aan beide kanten op haar moeders hoofd en telt tot 10.

Kahlan: zo mama, ze zitten nu ook in een onzichtbaar kistje op je rug. Lekker hè?

Met toestemming geplaatst.

Boektip over dit onderwerp: Het vollehoofdenboek – Linde Kraijenhoff