Dit is geschreven voor A. Haar zoon heeft de diagnoses ADHD, autisme, ODD, gebruikt medicatie en is hoogbegaafd. Haar zoon zit thuis van school, is ook depressief. Hij is – om met zijn woorden te spreken – zijn ‘Ik’ verloren.
Dit kind
Dit kind is mijn kind
Begonnen vanuit zijn eigenheid
Puur als ‘ik’ geboren
Zoekt een weg in deze wereld
Dit kind heeft recht op zijn eigenheid
Zonder oordelen en etiketten
Respect voor zijn puurheid
Uniek, zoals ieder
Dit kind mag zijn eigen weg zoeken
Vallen en weer opstaan
Dat is een recht
Van iedereen
Dit kind is dit kind
Het hoeft niet op jou of mij te lijken
Ik ben ik, jij bent jij
We vullen elkaar aan
Waar gaan de wereld heen
Voor dit kind
Als we geen respect hebben
Voor de ‘ik’ van jouw of mijn kind
Kind in ontwikkeling, door Dorien Kok 
Die hoogbegaafdheid geloof ik, maar hoeveel van die andere diagnoses komen er voort uit niet-passend onderwijs voor dit kind? Statistisch is dit toch zeer zeer onwaarschijnlijk?
Als je zoveel slimmer bent dan je leeftijdsgenoten maar niemand merkt dat op of neemt de moeite je op jouw niveau te onderwijzen, dan trek je je terug van alles en iedereen (autisme), of je verveelt je kapot en wordt druk (ADHD) en als dat allemaal niet werkt gooi je je kont tegen de krib en weiger je mee te werken (ODD). Er is altijd wel een stickertje dat plakt…
Gedraagt dit kind zich nog steeds zo autistisch, druk en opstandig als het op school wél op zijn niveau wordt uitgedaagd (en indien nodig leert te leren en ook leert dat slim zijn niet betekent dat je alles al meteen moet weten/kunnen)?